A Room of One‘s Own (Czyjaś własna przestrzeń)
A Room of One’s Own
A Room of One’s Own (ein eigener Raum von jemandem)
Autor | artist | Autor:Heidi Sill (1963)
miejsce | place | Ort: Spectrum Galerie, Baumschulenweg 48, Frankfurt (O)
Głównymi przedmiotami mojej pracy są rysunek i kolaż. Wykorzystując te techniki, badam kruchość ludzkiego ciała. Interesujące mnie tematy to odejście od ideału, estetyka kontra przemoc, rany i znamiona, a także faktura jako taka. Zarówno w portretach, figurach, jak i w medytacyjnych, analitycznych rysunkach wykonywanych za pomocą linii w centrum uwagi zawsze znajdują się precyzyjna liniatura i przenikliwe spojrzenie na ciało.
Dla mnie rysunek nie ogranicza się do ołówka czy medium, jakim jest papier. W kolażach ołówek zastępuję nożem, którym tnę, odsłaniam, obdzieram, wykorzystując jako podstawę otaczające nas wizerunki medialne. Również swoje instalacje i prace trójwymiarowe traktuję jak rysunki, do których powstawania jako materiału kreślarskiego przedstawiającego przestrzeń używam drobnych łańcuszków i ludzkich włosów.
„W krajobrazach artystki oscyluje się między marzeniem i koszmarem, między blaskiem i zgrozą, między androgynią i płciowością, między symbolem i rysunkiem” (Matthias Dachwald, dyrektor muzeum sztuki w Norymberdze).
My work is centered around drawings and collages. In this way I examine the fragility of the human body and its deviation from the ideal. My topics are aesthetics versus violence, wounds and scars and the phenomenon of the surface, in general. In my portraits, as well as with my figures or the pure, meditative, analytic linear drawings, the focus is always on precise lines and a dissecting view in relation to the body.
My drawings are not limited to pencil and paper. For the collages I use the knife like a pen: for cutting, revealing and dissecting paramount media images that surround us. I also regard my three-dimensional works and installations as drawings, for which I use delicate chains and real hair as graphic material to describe the space.
“The artist’s landscapes oscillate between dream and nightmare, glamor and horror, androgyny and sexuality, between the sign and the signified.” (Matthias
Dachwald, director of the Kunsthaus Nürnberg)
Zeichnung und Collage stehen im Mittelpunkt meiner Arbeit. Dabei untersuche ich die Fragilität des menschlichen Körpers. Die Abweichung vom Ideal, Ästhetik versus Gewalt, Verletzungen und Male, sowie das Phänomen der Oberfläche sind in meinen Arbeiten Thema. Ob in den Porträts, der Figur oder den meditativen, analytischen puren Linienzeichnungen, immer steht die präzise Lineatur und der sezierende Blick im Verhältnis zum Körper im Mittelpunkt.
Zeichnung ist für mich nicht nur beschränkt auf den Stift oder den Träger Papier. In meinen Collagen verwende ich das Messer wie einen Stift – mit dem ich schneide, freilege, schäle – und benutze dafür die uns umgebenden medialen Bilder selbst als Grundlage. Auch meine installativen und dreidimensionalen Arbeiten verstehe ich als Zeichnung und setzte feingliedrige Ketten und Echthaar als zeichnerisches Material ein, um den Raum zu beschreiben.
„In den Landschaften der Künstlerin oszilliert man zwischen Traum und Alptraum, zwischen Glamour und Horror, zwischen Androgynität und Geschlechtlichkeit, zwischen Zeichen und Zeichnung.“ (Matthias Dachwald, Leiter Kunsthaus Nürnberg)
