Autor: Adam Czerneńko (1969);
miejsce | Ort: Pustostan przy ulicy Rosa Luxemburg 43 Frankfurt nad Odrą | Leerstehende Räumlichkeiten an der Rosa-Luxemburg-Str. 43 in Frankfurt/Oder
Przestrzeń jest ramą określania pojęć i defi nicji. W fi lozofi i Kanta przestrzeń wraz z czasem są formami zmysłowości, formami pierwotnymi, nie wynikającymi z doświadczenia lecz pojawiającymi się jako jego warunek. Przestrze ń (trójwymiarowa,
euklidesowa) jest wyobrażeniem koniecznym, wyznacznikiem i elementarnym, nieusuwalnym z myśli składnikiem.
Spośród wielu zmysłowych doświadczeń przestrzeni trójwymiarowej najsilniejsze są wizualne. Trójwymiarowe
widzenie jest pierwszym najważniejszym narzędziem poznania. Obrazowanie ikonografi czne wykorzystuje wiele sposobów tworzenia iluzji przestrzeni, by zwiększyć wiarygodność przekazu i przez to zaufanie odbiorcy do kontekstu wizualnego.
Celem mojego zbioru jest odejście od sceny, w której zawieszone są przedmioty oraz podmioty we wszelkich możliwych relacjach (martwa natura, sceny rodzajowe, reportaż
wojenny itd.) i przesunięcie w stronę odbioru przestrzeni jako formy abstrakcyjnej. Odbywa się to oczywiście w bardzo umowny sposób – paradoksalnie przy pomocy fotografi i, której główną cechą jest realność rejestracji. Rejestracja pozostaje dalej realna, natomiast przestrzeń w fotografowanych refl eksach światła i cieniach transparentnych przedmiotów oglądanych przez dwubarwne okulary jest czysto wirtualna i fałszywa.
Der Raum ist Rahmen für die Beschreibung von Begriff en und Defi nitionen. In der Kantschen Philosophie sind Raum und Zeit Formen der Sinnlichkeit, Urformen, die nicht aus der Erfahrung heraus resultieren sondern als Bedingung deren erscheinen.Der Raum (dreidimensional, euklidisch) als solcher ist notwendige Vorstellung, Maßstab und elementarer, nicht zu entfernender Bestandteil der Gedanken.
Inmitten vieler Sinneserfahrungen des dreidimensionalen Raumes sind die visuellen die stärksten. Dreidimensionales Sehen ist das primäre und wichtigste Werkzeug des Erkennens.
Die ikonografi sche Darstellung nutzt viele Methoden des Erzeugens einer räumlichen Illusion, um die Glaubwürdigkeit der Übermittlung und somit des Vertrauens des Empfängers zum visuellen Kontext zu erhöhen.
Das Ziel meiner Sammlung ist es, mich von einer Szenerie zu entfernen, in der sich Objekte und Subjekte in allen möglichen Relationen befi nden (Stillleben, Alltagsszenen,
Kriegsreportagen usw.) hin zu einer Wahrnehmung des Raumes als abstrakte Form. Dies fi ndet natürlich auf eine sehr symbolische Art und Weise statt – paradoxerweise
mit Hilfe der Fotografi e, deren wichtigster Vorteil die Echtheit der Aufzeichnung ist. Die Aufzeichnung bleibt weiterhin real, der Raum in den fotografi schen Licht- und Schattenrefl exionen durchsichtiger Gegenstände, die durch eine zweifarbige Brille betrachtet werden, ist hingegen rein virtuell und falsch.
