Autor: Thomas Hellinger (1956)
miejsce | Ort: Pustostan przy ulicy Rosa Luxemburg 43 Frankfurt nad Odrą | Leerstehende Räumlichkeiten an der Rosa-Luxemburg-Str. 43 in Frankfurt/Oder
Czas, przestrzeń i ruch są znaczącymi aspektami moich obrazów. Warstwowanie różnych fragmentów obrazów zarówno podczas ich tworzenia, jak i podczas ich odbioru
jest procesem mocno nastawionym na czas. Poprzez fragmentację struktury przestrzeni proces widzenia zostaje przerwany i musi być bezustannie wyznaczany na nowo. Takie działanie tworzy szczególny ruch w procesie widzenia i staje się głównym tematem mojej pracy. Nakładanie fragmentów obrazu tworzy przestrzeń, która wymyka się jasno rozpoznawalnej strukturze przestrzeni, mając na celu czasowy aspekt postrzegania.
Jako materiału wyjściowego używam własnych zdjęć architektury i krajobrazu. Zdjęcia te są następnie komputerowo przekształcane w pełne kontrastów, czarno-białe szablony. Szablony wyświetlane są na płótnie, gdzie poprzez malarskie przetworzenie tracą swój pierwotny kontekst. Nakładanie się przeróżnych fragmentów zdjęć oraz swobodna, malarska twórczość kreują wciąż nowe konstelacje przestrzenne. Poprzez częściowe zakrywanie, odbijanie oraz zasłanianie motywów widoczne pozostają już tylko fragmenty, które w efekcie końcowym tworzą obraz.
Die Zeit, der Raum und die Bewegung sind wesentliche Aspekte meiner Bilder. Die Schichtung unterschiedlicher Bildfragmente ist sowohl in der Herstellung der Bilder als
auch in der Rezeption derselben ein stark auf die Zeit ausgerichteter Vorgang. Durch die Fragmentierung der Raumstruktur wird der Sehvorgang unterbrochen und muss immer wieder neu ansetzen. Dieses Vorgehen erzeugt eine spezifi sche Bewegung im Sehen und wird zu einem zentralen Th ema meiner Arbeit. Das Überlagern von Bildfragmenten schafft einen Bildraum, der sich einer klar erkennbaren Raumstruktur entzieht und auf den Zeitaspekt von Wahrnehmung abzielt.
Als Ausgangsmaterial für meine Malerei benutze ich eigene Fotos von Architektur und Landschaft . Die Fotos werden am Computer zu kontrastreichen, schwarz-weißen Vorlagen verändert. Diese werden auf die Bildfl äche projiziert und durch die malerische Umsetzung aus ihrem ursprünglichen Zusammenhang gelöst. Das Überlagern unterschiedlicher Bildfragmente und freier malerischer Bewegungsabläufe erzeugt immer wieder neue Raumkonstellationen. Durch das Ausblenden, Spiegeln oder Verschleiern der Motive bleiben nur noch Fragmente sichtbar, die sich schließlich zu einem Bild verdichten.
