Autor: Tomasz Fedyszyn (1987)

miejsce | Ort:  Dolina Uradu | Tal bei Urad

Instalacja składa się z grupy obiektów o lustrzanej  powierzchni – gładkiej  tafli odbijającej światło, dzięki czemu powstaje odbity obraz przestrzeni znajdującej się przed lustrem. Ta niesamowita zdolność do reinterpretacji rzeczywistości w odpowiednich warunkach pozwala zniknąć zwierciadłu. To, co widzimy, jest obrazem pozornym i symetrycznym względem płaszczyzny. Lustrzane odbicie miejsca, przedmiotu czy osoby wprawiało w zakłopotanie ludzki umysł, co często wykorzystywali w swych sztuczkach iluzjoniści, a publiczność z niedowierzaniem zadawała sobie pytania: Czy to co właśnie zobaczyłem, dzieje się naprawdę? Gdzie ona znikła? Gdzie on się schował?

Die Installation setzt sich zusammen aus einer Gruppe von Objekten mit spiegelnder Oberfl äche, welche den sie beheimatenden Raum abbilden. Diese seltsame Fähigkeit zur Reinterpretation der Realität erlaubt es einem unter entsprechenden Bedingungen in der Spiegelung zu verschwinden. Das, was wir sehen, ist ein virtuelles und symmetrisches Bild in Bezug auf die Ebene. Das Spiegelbild von Orten, Gegenständen oder Personen bringt den menschlichen Verstand in Verlegenheit, was oft  von Illusionisten in ihren Kunststücken ausgenutzt wird und wo die Zuschauer sich misstrauisch die Frage stellen: Passiert das, was ich gerade gesehen habe, wirklich? Wohin ist sie verschwunden? Wo hat er sich versteckt?