Kurator: Grzegorz Sztabiński

autorzy | Autoren: Maciej Bohdanowicz (1984), Aleksandra Fryc (1991), Michał Fryc (1986), Adrianna Gołębiewska (1992), Barbara Józek (1985), Daniel Kopala (1990), Anna Madeńska (1991), Sławomir Lorenc (1979), Magdalena Samborska (1970), Michał Sitkiewicz (1992), Adrian Szatkowski (1991), Grzegorz Sztabiński (1946), Maciej Zdanowicz (1982)

miejsce | Ort: Café Słubfurt

Zagadnienie kultury kopii i reprodukcji było różnie interpretowane teoretycznie od końca lat 70. XX wieku. Charles Jencks określał je jako „radykalny eklektyzm”, świadomie i celowo stosowany ze względu na zróżnicowanie kultur artystycznych i gustów. Frederic Jameson widział w nim odmianę pastiszu. Właściwe dla niego „nakładanie stylistycznych masek” i podrabianie pozbawione ukrytej intencji parodystycznej wiązał z aktualną śmiercią niepowtarzalnej indywidualności, która wcześniej być może też była mitem. Achille Bonito Oliva kopiowanie i reprodukowanie łączył z zabiegiem cytowania, jednak nie wiernego, podtrzymującego znaczenia pierwotne, lecz połączonego z „zasadą zdrady”, co nadaje zabiegowi charakter twórczy i daje cytującemu poczucie wolności. Koncepcji takich można przytoczyć więcej. Ich cechę wspólną stanowi założenie o rozdzielności tego, co stanowi dzieło pierwotne, i tego, co odtwarzane, naśladowane, cytowane.

Tematem niewielkiej wystawy Między-obrazy są prace, w których podział na pierwowzór czy oryginał i to, co stanowi nawiązanie do niego nie jest jasny, ulega zatarciu. Zamiast przechodniości właściwej dla eklektyzmu, pastiszu czy cytatu, mamy do czynienia z nieprzechodniością. Obraz pozostaje sobą, a jednocześnie zawiera element naśladownictwa. Albo w innej wersji, ten sam obraz, tylko umieszczony na innym podłożu, zapłodniony zostaje odmiennymi skojarzeniami. Zabieg katalogowania jest za-razem wytworzeniem indywidualnego, niepowtarzalnego znaku tożsamości i standaryzacją. Przedmioty praktycznego użytku stać się mogą jednocześnie ideologicznymi symbolami. Nie ma tu pierwowzoru i reinterpretacji, a wariantowe przejścia następują prawie niezauważalnie. Obraz istnieje pomiędzy wielu możliwościami.

Grzegorz Sztabiński

Die Fragestellung der Kopier und Nachahmkultur wurde in der Th eorie seit den Siebzigerjahren des 20. Jahrhunderts unterschiedlich interpretiert. Charles Jencks beschrieb sie als „radikalen Eklektizismus“, bewusst und zielgerichtet angewendet aufgrund der so unterschiedlichen Kulturen der Künste und der Geschmäcker. Frederic Jameson sah darin eine Variante des Pasticcio. Die dafür typische „Überlagerung stilistischer Masken“ und das von versteckten parodistischen Intentionen befreite Nachahmen verknüpfte er mit dem gegenwärtigen Aussterben einzigartiger Individualität, die zuvor vielleicht auch nur Mythos war. Achille Bonito Oliva verband das Kopieren und Reproduzieren mit der Maßnahme nicht wortwörtlich zu zitieren, jedoch dabei die Ursprungsbedeutung zu erhalten in Verbindung mit dem „Prinzip Untreue“, was dem Eingriff  einen kreativen Charakter und dem Zitierenden ein Freiheitsgefühl gibt. Derartige Konzeptionen gibt es zuhauf. Ihre Gemeinsamkeiten liegen in der Annahme, trennen zu können, was Ursprungswerk ist und was Wiedergabe, Nachahmung, Zitat.

Thema der Ausstellung Zwischen-Bilder sind Arbeiten, bei denen die Trennung zwischen Original und dem, was sich darauf bezieht, nicht klar ist und regelrecht verschwimmt. Anstelle der typischen Transitivität von Eklektizismus, Pasticcio oder Zitaten, haben wir es zu tun mit einer Intransitivität. Das Bild bleibt es selbst, aber gleichzeitig enthält es Elemente des Nachahmens. Oder anders gesagt – das gleiche Bild, nur auf anderem Grund platziert, erfährt eine Befruchtung mit abweichenden Assoziationen. Katalogisierung erzeugt einerseits individuelle und einzigartige Erkennungsmerkmale, anderseits dient sie der Standardisierung. Gebrauchsgegenstände können zu ideologische Symbolen werden. Es gibt hier keine Vorlage und keine Reinterpretation. Übergänge in Varianten erfolgen fast unbemerkt. Das Bild existiert zwischen vielen Möglichkeiten.

Grzegorz Sztabiński

Grzegorz Sztabiński>

[...]rzeźba zamyka przestrzeń w sobie | [...]die Skulptur umschließt den Raum, 2016, realizacja per formaty wna | Umsetzung als Performance

Michał Fryc, Bliskie - Dalekie | Nahes

- Fernes, 2014, fotografi a | Fotografie

Anna Madeńska, Bieda | Armut, 2014, obiekt | Objekt

Daniel Kopala, Materialne | Das Materielle, 2014, technika własna | Eigentechnik

Mikołaj Sitkiewicz, Organon, 2016, instalacja/performance | Installation/Performance

Barbara Józek, Obce | Das Fremde, 2014, technika własna | Eigentechnik

Adrianna Gołębiewska, Katarzyna Kobro: wspomnienia z życia I | Katarzyna Kobro: Erinnerungen eines Lebens I, 2016, technika własna | Eigentechnik

Sławomir Lorenc, Rozmowa z Kandinsky`m | Gespräch mit Kandinsky, 2016, fotografi a | Fotografi e

Aleksandra Fryc, Śpiewanie pod prysznicem | Gesang unter der Dusche, 2015, kadr z fi lmu | Filmausschnitt

<Maciej Bohdanowicz, Imitacja prawdy. Prawda? V | Imitation der Wahrheit. Nicht wahr? V, 2015, druk cyfrowy | Digitaldruck

Magdalena Samborska, Dekonstrukcje czasopism kobiecych | Dekonstruktion von Frauenzeitschrift en, 2000, technika własna | Eigentechnik

Adrian Szadkowski, Materialne/niematerialne | Materiell/immateriell, 2015, technika mieszana | Mischtechnik