lAbiRynT 2016
Nowy q-bis-m, czyli pikselandia Neuer q-bis-mus, also pixelland

Kuratorzy | Kuratoren: Jerzy Olek i Dorota Zielińska-Pytlowany

 

autorzy | Autoren: Aneta Czyżowska (1987), Agnieszka Górczak (1992), Weronika Kovalchuk (1985), Grzegorz Pawlica (1991), Maciej Szczerba (1989), Magdalena Wołk (1992), Robert Ziobrowski (1993)

 

miejsce | Ort: Sala taneczna na II p. SMOK | Tanzsaal im 2. Stock des SMOK

Kubizm przeminął, z jego równoczesnością oglądu każdej rzeczy z każdej możliwej strony. Rzeczy i postaci rozprasowanych na płaszczyźnie, sprawiających wrażenie przygotowanych do złożenia i znowu sklejenia w bryłę, lecz już nie tę, którą obraz przedstawia. Przetworzenie kubistyczne bywało z reguły dosyć dowolne. Kubiści nie bawili się w szczegółowe analizowanie tego, co pobieżnie omiatali wzrokiem. Powstawały więc dzieła poniekąd nonszalanc-kie. Liczyła się swobodnie traktowana forma przedstawienia, a nie dokładne rozwinięcie oglądu dookolnego. Inaczej sprawa by się przedstawiała, gdyby w miejsce kubizmu pojawił się sześcianizm. Wówczas obrazowa reprezentacja pełnego widzenia przedmiotu ukazywałaby go z sześciu stron po ponownym złożeniu owych cząstkowych widoków w jeden obiekt. Bez trudu można to zrobić w technice q-bis-mu – takiego, który posługuje się pikselami jako podatnym na przetworzenia narzędziem. Niech zatem q-bis-m, jawiąc się nie tyle jako kontynuacja, ile jako nowa forma dawnej konwencji, dąży własną drogą do swobody wypowiedzi, mimo geometrycznie uzależnionej struktury, której atomem jest mikrokwadrat.

 

 

Jerzy Olek

 

Der Kubismus ist vergangen. Mitsamt der Gleichzeitigkeit seiner Betrachtung aller Dinge von jeder möglichen Seite. Auf die Ebene gepresste Sachen und Formen, die den Eindruck vermitteln, vorbereitet zu sein, wieder zu Körpern zusammengesetzt und geklebt zu werden, jedoch nicht mehr zu solchen, die das Bild darstellt. Die kubistische Verarbeitung war in der Regel ziemlich beliebig. Die Kubisten spielten nicht mit detaillierten Analysen dessen, was sie fl üchtig mit dem Blick streift en. Somit entstanden gewissermaßen nonchalante Werke. Es zählte die ungezwungen behandelte Form der Darstellung und nicht das genaue Ausführen der allseitigen Betrachtung. Anders wäre die Situation, wenn anstelle dieses Kubismus eine neue Form davon erschiene. Dann wäre die bildliche Repräsentation des vollständigen Sehens eines Gegenstandes seine Dar-stellung von sechs Seiten nach einem erneuten Zusammensetzen jener Teilansichten zu einem Objekt. Dies lässt sich problemlos in der Technik des q-bis-mus umsetzen, die sich an Pixeln als Werkzeug zur Verarbeitung bedient. Somit kann der q-bis-mus nicht nur als Fortsetzung sondern als neue Form einer früheren Konvention seinen eigenen Weg zur Leichtigkeit der Aussage beschreiten, trotz der geometrisch abhängigen Struktur, deren Atom das Mikroquadrat ist.

 

 

Jerzy Okek

Q-innemu Hin zu Anderem 28-30 Października Oktober katalog Idee Ausstellungen Programm Organisatoren Karte Archiv Katalog Akademie Bildbericht

Robert Ziobrowski

Magdalena Wołk

Grzegorz Pawlica

Weronika Kovalchuk

Aneta Czyżowska

Agnieszka Górczak