Autor: Adam Czerneńko (1969)

miejsce | Ort: Foyer SMOK | Foyer des SMOK

Rzeczywistość – fakt czy wyobrażenie, obiektywny stan czy też ukształtowany w umyśle zbiór wrażeń?

Jednym z elementów budujących poczucie rzeczywistości jest nabyty w procesie zdobywania wiedzy i doświadczeń system sygnałów oraz znaków – od podstawowych, umożliwiających czytanie, liczenie albo rozszyfrowanie emocji na twarzy innego człowieka, po złożone, budujące szersze znaczenia.

Znaki, początkowo będące w ścisłej relacji z elementami rzeczywistości, stopniowo ewoluują i odrywają się od przypisanych im rzeczy.

Proces zacierania granicy pomiędzy światem rzeczywistym a jego przedstawieniem opisał francuski fi lozof Jean Baudrillard, określając owe znaki mianem symulakrów (od łac. simulacrum – podobieństwo). Napisał też, iż tracąc swój referencyjny charakter „zamiast skrywać za sobą rzeczywistość, skrywają, że rzeczywistość nie istnieje”. W tym dość nihilistycznym zakresie koncepcja ta zainspirowała m.in. twórców Matrixa. W kategorii fi lozofi cznej pojęcie to stało się narzędziem analizy wielu zjawisk kultury maso-wej. W pojęcie to bardzo dobrze wpisują się prezentowane przeze mnie zarówno figurki związane z kulturą masową (które nabierają znaczenia symbolicznego) jak i zainscenizowane z ich udziałem relacje.

Die Realität – Fakt oder Einbildung, objektiver Zustand oder nur vom Verstand geformte Ansammlung von Eindrücken?

Eines der Elemente, auf welchen das Realitätsgefühl baut, ist das im Prozess des Wissens und Erfahrungserwerbs erlangte System an Signalen und Zeichen – von den grundlegenden, die das Lesen und Zählen sowie das Deuten von Gesichtsausdrücken anderer Menschen ermöglichen, bis hin zu den zusammengesetzten, die einen noch größeren Sinn ergeben.

Zeichen, die anfangs in einer sehr engen Beziehung stehen zu den Elementen der Realität, entwickeln sich allmählich weiter und reißen sich von den ihnen zugeschriebenen Dingen los.

Der französische Philosoph Jean Baudrillard beschrieb den Prozess des Verwischens der Grenzen zwischen der realen Welt und dessen Darstellung, wobei er besagte Zeichen als Simulakren (von lat. simulacrum – Ähnlichkeit) bezeichnete. Auch schrieb er, dass sie beim Verlust ihres referenziellen Charakters „anstelle die Realität hinter sich zu verstecken, sie verstecken, dass die Realität nicht existiert“. In diesem ziemlich nihilistischen Themenbereich hat diese Konzeption u.a. die Autoren von Matrix inspiriert. Philo-sophisch gesehen ist dieser Begriff  zum Analysewerkzeug vieler kultureller Massenphänomene geworden. In diesen Begriff  passen auch sehr gut meine präsentierten Figuren, die symbolisch mit Massenkultur assoziiert sind sowie die unter deren Beteiligung inszenierten Beziehungen.