Antymaterie
Antimaterie
Antimatters
Wystawa studentów 4 pracowni Filmu Eksperymentalnego UAP | Austellung der Studentinnen und Studenten der 4 Studios für
Experimentalfilm an der UAP (Universität der Künste Poznań) | Exhibition of students from the 4 Studios of Experimental Film at UAP
(University of Fine Arts Poznań)
Kurator | curator: Sławomir Sobczak (1964).
Opieka artystyczna prezentowanych realizacji | Künstlerische Betreuung der präsentierten Arbeiten | artistic supervision of the presented works: dr hab. Piotr Bosacki (1977), prof. Izabela Gustowska (1948), dr Anna Konik (1974), mgr Maria Ornaf (1989), prof. Sławomir Sobczak (1964)
Autorzy | Autoren | artists: Klementyna Adamczak (2002), Krzysztof Badowiec (1989), Barbara Gryczan (1999), Blanka Kęstowicz (2003), Hanna Klawiado (2004), Bruno Kuzyszyn (2002), Izabela Nykiel (1999), Antoni Orlof (2002), Joanna Suppan, Maria Tokaj (1995), Jakub Żwirełło (1991); miejsce | Ort | place: Kleist Forum, Platz der Einheit 1, Frankfurt (O)
Antymateria to – wg Wikipedii – „układ antycząstek, a antycząstki to cząstki elementarne podobne do występujących w «zwykłej» materii, ale o przeciwnym ładunku […] W momencie kontaktu antymaterii z materią obie ulegają anihilacji. Energia związana z masą spoczynkową anihilujących cząstek ulega przy tym zamianie na energię promieniowania elektromagnetycznego lub energię kinetyczną lżejszych cząstek”. Definicja ta doskonale ilustruje stan świadomości wielu, głównie młodych twórców, dla których istota tworzenia nie ma nic wspólnego z wytwarzaniem dzieł natury materialnej. Parafrazując więc cytowaną definicję: myśl twórcza w kontakcie z materią podlega swoistemu unicestwieniu. Wyzwolona w tym procesie energia staje się zarówno nowym tworzywem generującym nowe treści, jak i przestrzenią pozbawioną materii w dotychczasowym znaczeniu. Unieważnienie pierwotnych znaczeń staje u podstaw powstawania nowych artystycznych postkonstruktów. Na pokazie zaprezentowane są realizacje filmowe i okołofilmowe osób studiujących w czterech pracowniach Filmu Eksperymentalnego UAP. Realizacje te w znacznej mierze krytycznie problematyzują przywołaną powyżej koncepcję.
Sławomir Sobczak
Antimaterie ist – laut Wikipedia – „ein System von Antiteilchen, und Antiteilchen sind Elementarteilchen, die denen der ‚gewöhnlichen‘ Materie ähnlich sind, aber eine entgegengesetzte Ladung haben […] Wenn Antimaterie mit Materie in Kontakt kommt, werden beide vernichtet. Dabei wird die Energie, die mit der Ruhemasse der annihilierenden Teilchen verbunden ist, in elektromagnetische Strahlungsenergie oder kinetische Energie der leichteren Teilchen umgewandelt.“ Diese Definition veranschaulicht perfekt den Bewusstseinszustand vieler, vor allem junger Künstler, für die das Wesen des Schaffens nichts mit der Herstellung von Werken materieller Natur zu tun hat. Um die oben zitierte Definition zu paraphrasieren: Der schöpferische Gedanke, der mit der Materie in Berührung kommt, unterliegt einer Art Annihilation. Die in diesem Prozess freigesetzte Energie wird sowohl zu einem neuen Material, das neue Inhalte hervorbringt, als auch zu einem Raum, der der Materie in ihrer bisherigen Bedeutung entzogen ist. Die Aufhebung ursprünglicher Bedeutungen wird zur Grundlage für das Entstehen neuer künstlerischer PostKonstrukte. Die Ausstellung zeigt filmische und filmverwandte Realisationen von Studierenden aus den vier Studios des Experimentalfilms der UAP. Diese Umsetzungen problematisieren in hohem Maße kritisch das oben genannte Konzept.
Sławomir Sobczak
Antimatter is, according to Wikipedia, “an arrangement of antiparticles. Antiparticles are elementary particles similar to those found in ‘ordinary’ matter, but with reversed charge […] A collision between any particle and its anti-particle partner leads to their mutual annihilation, In this process, the energy associated with the rest mass of the annihilating particles is converted into electromagnetic radiation energy or kinetic energy of lighter particles.” This definition perfectly illustrates the consciousness of many artists, mainly young ones, for whom the essence of creation has nothing in common with the production of works of material nature. To paraphrase the definition above: creative thought in contact with matter undergoes a kind of annihilation. The energy released in this process becomes both a new material generating new content and a space deprived of matter in its traditional meaning. The invalidation of original meanings becomes the basis for the emergence of new artistic post-constructs. The show features film and film-related pieces by students from 4 Studios of Experimental Film at UAP. These works largely critically problematise the concept mentioned above.
Sławomir Sobczak
Blanka Kęstowicz, Topnienie
Blanka Kęstowicz, Schmelzen
Blanka Kęstowicz, Melting
Antoni Możdżeń, Migotanie
Antoni Możdżeń, Flimmern
Antoni Możdżeń, Shimmering
Klementyna Adamczak, Teledysk
Klementyna Adamczak, Videoclip
Klementyna Adamczak, Music video
Jakub Żwirełło, Reisefieber
Pavlo Nitkitin, Miejsce
Pavlo Nitkitin, Ort
Pavlo Nitkitin, Place
Joanna Suppan, Rolka
Joanna Suppan, Walze
Joanna Suppan, Roll
Bruno Kuzyszyn, Na piątym piętrze oślepia mnie słońce
Bruno Kuzyszyn, Im fünften Stockwerk blendet mich die Sonne
Bruno Kuzyszyn, On The Fifth Floor Sun Blinds Me
Sól, praca zbiorowa studentów I roku
Saltz, Gemeinsame Arbeit der Erstsemes
Salt, collective work of 1st year students
Maria Tokaj, Remont
Maria Tokaj, Renovierung
Maria Tokaj, Renovation
Krzysztof Badowiec, Zgaś światło, nim pomyślisz o mnie źle
Krzysztof Badowiec, Mach das Licht aus, bevor du schlecht von mir denkst
Krzysztof Badowiec, Turn Off the Light Before You Think Badly of Me
Otwarta przestrzeń
Offener Raum
Open Space
Wystawa studentów i absolwentów Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi | Ausstellung von Studierenden und Absolventen der Staatlichen Hochschule für Film, Fernsehen und Theater in Łódź | Exhibition by students and graduates
of the Polish National Film, Television and Theatre School in Łódź
Kuratorzy | Kuratoren | curators: Marek Poźniak (1960), Szymon Kobusiński (1973); Karolina Nowicka (1985),
autorzy | Autoren | artists: Hanna Berenthal (1991), Paulina Byczek (2000), Krzysztof Czyżewski (1999), Julia Dacka (1997),
Daria Irena Górniewska (2001), Paweł Grabowski (1985), Maria Magdalena Jaszczurowska (1999), Aleksandra Jędruch (1995),
Agnieszka Jurek-Opalińska (1982), Julia Kiklica (1998), Marcin Korbus (2000), Szymon Kowalczyk (2000), Marianna Kulesza (1990),
Diana Kulińska (1997), Karolina Nina Kupis (1995), Jarosław Kuśmierski (1992), Natalia Łęgoszewska (1999),
Joanna Miklaszewska-Sierakowska (1975), Joanna Mroczek (1993), Aleksandra Mrówczyńska (2001), Łukasz Niewiadomski (1985),
Matylda Niżegorodcew (2001), Karolina Nowicka (1985), Eryk Siemianowicz (1998), Agnieszka Sochal (1988);
miejsce | Ort | place: Kleist Forum, Platz der Einheit 1, Frankfurt (O)
Zacznę od Kanta, dla którego przestrzeń nie jest obiektywna i rzeczywista, ale zawsze subiektywna. U Kanta przekształca się ona z rzeczy samej w sobie, która istnieje poza nami, w przestrzeń percepcji. W przeciwieństwie do tego myśliciela wielu mu współczesnych myślało o przestrzeni na dwa inne sposoby: albo postrzegano ją jako bezwarunkowy i niezbywalny pojemnik wszystkich możliwych rzeczy, albo, jak zalecał Leibniz, jako relację rzeczy między sobą. W ten sposób sama przestrzeń staje się czymś historycznym, czymś, co zmienia się wraz z jej postrzeganiem w czasie. Jednym aspektem przestrzeni jest jej lokalny widok: gdziekolwiek jestem, mam przegląd pewnej jej części, którą mogę opisać matematycznie. Jeszcze innym aspektem jest jej dokumentacja za pomocą aparatu fotograficznego – i tu pojawia się duża możliwość manipulacji. Przestrzeń to relacja rzeczy lub ludzi do siebie, to punkt, linia i wynikająca z nich płaszczyzna. W naszej prezentacji nie ograniczamy się do patrzenia na przestrzeń przez pryzmat geometrii, ważne są czynniki, które nadają jej znaczenie – dla każdego inne. Wynika to z doświadczenia, wyrafinowania wizualnego, emocji.
Marek Poźniak
Ich beginne mit Kant, für den der Raum nicht objektiv und real, sondern immer subjektiv ist. Bei Kant verwandelt er sich von einem Ding an sich, das außerhalb von uns existiert, in einen Raum der Wahrnehmung. Im Gegensatz zu diesem Denker haben viele seiner Zeitgenossen den Raum auf zwei andere Weisen gedacht: Entweder wurde er als das unbedingte und unveräußerliche Behältnis aller möglichen Dinge gesehen, oder, wie Leibniz es vertrat, als die Beziehung der Dinge zueinander. Auf diese Weise wird der Raum selbst zu etwas Historischem, zu etwas, das sich mit seiner Wahrnehmung im Laufe der Zeit verändert. Ein Aspekt des Raumes ist seine lokale Sicht: Wo immer ich bin, habe ich einen Überblick über einen Teil des Raumes, den ich mathematisch beschreiben kann. Ein anderer Aspekt ist die Dokumentation durch eine Kamera – und hier gibt es große Möglichkeiten der Manipulation. Der Raum ist die Beziehung von Dingen oder Menschen zueinander, er ist ein Punkt, eine Linie und die daraus resultierende Ebene. In unserer Präsentation beschränken wir uns nicht darauf, den Raum durch das Prisma der Geometrie zu betrachten, wichtig sind die Faktoren, die ihm Bedeutung verleihen – für jeden anders. Dies geschieht durch Erfahrung, visuelle Raffinesse und Emotionen.
Marek Poźniak
Let me start with Kant, for whom space is not objective and real, but always subjective. In Kant, it is transformed from a thing in itself, which exists outside of us, into a space of perception. In contrast to this thinker, many of his contemporaries thought of space in two other ways: either it was seen as the unconditioned and indispensable container of all possible things, or, as Leibniz believed, as the relation of things to one another. In this way, space itself becomes something historical, something that changes with its perception over time. One aspect of space is its local view: wherever I am, I have an overview of a part of space that I can describe mathematically. Still another aspect is the documentation of this space with a camera–and here emerges a great possibility for manipulation. Space is the relationship of things or people to one another, it is a point, a line and the resulting plane. In our presentation, we are not limited to looking at it through the prism of geometry, what is important are the factors that give space meaning–different for everyone. This difference comes from experience, visual sophistication and emotion.
Marek Poźniak
Matylda Niżegorodcew
Diana Kulińska
Joanna Mroczek
Karolina Nina Kupis
Agnieszka Jurek-Opalińska
Jarosław Kuśmierski
Marcin Korbus
Joanna Miklaszewska-Sierakowska
Karolina Nowicka
Krzysztof Czyżewski
Daria Irena Górniewska
Aleksandra Mrówczyńska
Julia Dacka
Aleksandra Jędruch
Hanna Berenthal
Natalia Łęgoszewska
Eryk Siemianowicz
Łukasz Niewiadomski
Marianna Kulesza
Julia Kiklica
Agnieszka Sochal
Szymon Kowalczyk
Maria Magdalena Jaszczurowska
Paweł Grabowski
Michael Clasen
Piotr Zilitynkiewicz
Uta Kurzwelly
Eberhard Staar
Gudrun Kissinger
Dariusz Olechno
Konrad Tschäpe
Maciej Zdanowicz, Obrazy z Kirgizji. Wspomnienie Pamiru, instalacja, 2022
Maciej Zdanowicz, Bilder aus Kirgisistan. Erinnerungen an den Pamir, Installation, 2022
Maciej Zdanowicz, Images from Kyrgyzstan. Memories of the Pamir Mountains, installation, 2022
Gudrun Kissinger
Katarzyna Skubisz
Agnieszka Woźna
Dariusz Olechno
Witold Cholewa
Karolina Konczyńska
Iga Kusz
Anna Łysiak
Beata Łysiak
Natalia Janczycka
Karolina Konczyńska
Natalia Janczycka
Anna Łysiak
Gudrun Kissinger
Dariusz Olechno
Katarzyna Skubisz
Piotr Zilitynkiewicz
Gudrun Kissinger
Anna Łysiak
Katarzyna Skubisz
Dariusz Olechno
Gudrun Kissinger
Anna Łysiak
Iga Kusz
Kinga Węsiora
Gudrun Kissinger
Eberhard Staar
Piotr Zilitynkiewicz
Uta Kurzwelly