Puste przestrzenie
Leerräume
Empty Spaces
Wystawa studentów Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie, kierunek projektowanie teatralne | Ausstellung von Studierenden
der Hochschule für Bildende Künste Dresden, Studiengang Theaterdesign | exhibition of students from the Faculty of Stage Design
at the Academy of Fine Arts in Dresden
Opiekun | Dozentin | superviser: Fabienne Lunden
kuratorzy | Kuratoren | curators: Susanne Hampe, Tobias Stengel
autorzy | Autoren | artists: Dźwięki | Sounds: Sabrina Geißler (1995), Johanna Strobel (1997), Flora Schwinger (2001),
Merlin Messenbrink (1994), Valerie Fricker (1992), Isabel Techel (2001), Teresa Velten (1992)
miejsce | Ort | place: Spectrum Galerie, Baumschulenweg 48, Frankfurt (Oder)
Jeśli chcemy rozwijać wyobraźnię i przekształcać realne przedmioty w abstrakcyjne obrazy, musimy znaleźć na to przestrzeń. Możemy wyznaczyć punkty: trzy, cztery, osiem, czy jeszcze więcej, ale może wystarczy nam wizjer aparatu. Na powstałą płaszczyznę kładziemy przedmioty nas interesujące i kamerą utrwalamy to, co odkryliśmy lub zakomponowaliśmy.
Każda pusta przestrzeń posiada nieograniczony potencjał do zaistnienia w niej realnych obiektów, ponieważ próżnia nie jest absolutną pustką – zawiera w sobie rzeczywistość wirtualną, którą można wywołać działaniem artystycznym. I u początku dzieła mamy pustą powierzchnię. Pustka daje przestrzeń fantazji, kochamy tę nicość, lecz mimo to ją zapełniamy.
To, co nad nami, można widzieć jako niebezpieczną pustkę pełną meteorytów, ale też można zobaczyć przestrzeń pełną gwiazd. Przestrzeń przed nami może być pusta lub pełna przedmiotów, słonecznego blasku, szronu, mgły lub kropli deszczu. A w następnej chwili światło słabnie, przestrzeń zanurza się w ciemności, a my tracimy orientację, co w niej jest, a czego nie ma. Otwiera się nowa przestrzeń, przestrzeń naszej fantazji.
Rudolf Němeček
Wenn wir unsere Vorstellungskraft ent – wickeln und reale Objekte in abstrakte Bilder verwandeln wollen, müssen wir den Raum dafür finden. Wir können Punkte bestimmen: drei, vier, acht oder noch mehr, aber vielleicht reicht auch der Sucher der Kamera. Wir platzieren Objek – te von Interesse auf der sich ergebenden Ebene und verwenden die Kamera, um das zu erfassen, was wir entdeckt oder komponiert haben.
Jeder leere Raum hat ein unbegrenztes Potenzial für die Existenz realer Objekte, denn ein Vakuum ist keine absolute Lee – re – es enthält eine virtuelle Realität, die durch künstlerische Maßnahmen hervor – gerufen werden kann. Und am Anfang des Werkes steht eine leere Fläche. Die Leere gibt der Fantasie Raum, wir lieben dieses Nichts, aber wir füllen es trotzdem. Was über uns ist, kann als gefährliche Leere voller Meteoriten gesehen werden, aber wir können auch einen Raum vol – ler Sterne sehen. Der Raum vor uns kann leer oder voll von Gegenständen, Sonnen – schein, Frost, Nebel oder Regentropfen sein. Und im nächsten Moment schwin – det das Licht, der Raum versinkt in Dun – kelheit, und wir verlieren den Überblick über das, was darin ist und was nicht. Ein neuer Raum tut sich auf, der Raum unse – rer Fantasie. Rudolf Němeček
If we want to develop our imagination and transform real objects into abstract images, we have to find space for this. We can designate three, four, eight or even more points, but perhaps the viewfinder of the camera will suffice. Onto this place we place the objects of our interest and with the camera we capture what we have discovered or arranged.
Any empty space has unlimited potential for the existence of real objects because vacuum is not absolutely void, it contains a virtual reality that can be evoked by artistic action. At the beginning of each work there is always an empty surface. The void gives space to fantasy, we love this nothingness, but we fill it nonetheless.
The space above us can be perceived as a dangerous void full of meteorites, but it can also be seen as full of stars. The space in front of us can be empty or full of objects, sunshine, frost, mist or raindrops. And the next moment, the light fades, the space plunges into darkness, and we lose track of what is and is not in it. A new space opens up, the space of our fantasy. Rudolf Němeček
Opiekun | Dozentin | superviser: Fabienne Lunden; kuratorzy | Kuratoren | curators: Susanne Hampe, Tobias Stengel;
autorzy | Autoren | artists: Dźwięki | Sounds: Sabrina Geißler (1995), Johanna Strobel (1997), Flora Schwinger (2001),
Merlin Messenbrink (1994), Valerie Fricker (1992), Isabel Techel (2001), Teresa Velten (1992)
miejsce | Ort | place: Spectrum Galerie, Baumschulenweg 48, Frankfurt (Oder
