Strzępki
Schnipsel
Shreds
Wystawa absolwentów Instytutu Sztuk Plastycznych Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie | Ausstellung von Absolvent*innen des
Instituts für Bildende Kunst der Schlesischen Universität in Cieszyn | exhibition by graduates of the Institute of Fine Arts, University of
Silesia in Cieszyn
Kurator | Kuratorin | curator: Joanna Wowrzeczka (1972)
autorzy | Autoren | artists: Łukasz Dziedzic (1977), Michał Klasik (1978),
Maciej Maciejewski (1984), Kamila Świerad (1989), Joanna Wowrzeczka (1972), Katarzyna Zakrzewska (1986);
miejsce | Ort | place: Kulturmanufaktur Gerstenberg, Ziegelstraße 28A, Frankfurt (Oder)
Żeby mówić o pustce, musi być przestrzeń. Moja pustka definiuje się przez brak pracowni, a przestrzeń przez spotkania ze student(k)ami w ramach zajęć opartych na praktykach artystycznych wychodzących poza sztukę. Brak przełożył się na bogactwo osób i ich języków w obliczu bolesnych miejsc współcześnie budujących naszą codzienność. Łukasz Dziedzic – z nim tworzyłam początki Galerii Szarej. Malarz pracujący krytycznie nad obszarem kolonializmu. Michał Klasik, wytwórca kleju społecznego, a równocześnie outsider. Pedagog, rzeźbiarz, coraz częściej głos istot nieludzkich. Kama Świerad w swoich obiektach odwołuje się do cielesności, kobiecości z całym bogactwem feministycznego namysłu. Katarzyna Zakrzewska, osoba bezkompromisowa w kwestii ochrony środowiska. Jej prace przykuwają pustką oznaczaną cienką kreską w dwóch kolorach. To porażające diagnozy człowieka w świecie pozbawionym utopii, narracji. Maciej Maciejewski nie odpuszcza marazmowi, który próbuje przeanalizować za pomocą tradycyjnego malarstwa. I ja, Joanna Wowrzeczka, która ma potrzebę łączenia, sieciowania i wyprowadzania poza świat sztuki zamkniętej i oczywistej. Tworzę grzybnię, wytwarzam wiarę w sens całej tej roboty
Um über Leere zu sprechen, muss es Raum geben. Meine Leere definiert sich durch die Abwesenheit eines Ateliers und des Raums durch Begegnungen mit Studierenden in Klassen, die auf künstlerischen Praktiken basieren, die über die Kunst hinausgehen. Der Mangel übersetzt sich in einen Reichtum an Menschen und ihren Sprachen angesichts der schmerzhaften Orte zeitgenössischer Konstruktion unseres Alltagslebens. Łukasz Dziedzic – mit ihm habe ich die Anfänge der Galeria Szara (Graue Galerie) geschaffen. Ein Maler, der sich kritisch mit dem Thema Kolonialismus auseinandersetzt. Michał Klasik, ein Macher von sozialem Klebstoff und gleichzeitig ein Außenseiter. Pädagoge, Bildhauer, zunehmend die Stimme der nicht-menschlichen Wesen. Kama Świerad bezieht sich in ihren Objekten auf Körperlichkeit und Weiblichkeit, mit dem ganzen Reichtum feministischer Reflexion. Katarzyna Zakrzewska ist eine kompromisslose Umweltschützerin. Ihre Werke bestechen durch Leere, die durch eine dünne Linie in zwei Farben gekennzeichnet ist. Es sind eindrucksvolle Diagnosen des Menschen in einer Welt ohne Utopie oder Erzählung. Maciej Maciejewski lässt der Marasmus nicht los, den er mit traditioneller Malerei zu analysieren versucht. Und ich, Joanna Wowrzeczka, habe das Bedürfnis, mich zu verbinden, zu vernetzen und über die Welt der geschlossenen und offensichtlichen Kunst hinauszugehen. Ich schaffe ein Myzel, ich erzeuge einen Glauben an den Sinn all dieser Arbeit.
To talk about emptiness there must be space. My emptiness is defined by the lack of a studio, and the space by meetings with students in classes based on artistic practices that go beyond art. This lack translated itself into the rich diversity of people and their languages in the face of the painful places that construct now our everyday life. Łukasz Dziedzic– with whom I created the beginnings of the Szara Gallery. A painter working critically on the field of colonialism. Michał Klasik, a maker of social glue and an outsider. But also an educator, sculptor, and– increasingly–the voice of non-human beings. Kama Świerad in her objects refers to corporeality, femininity with all the wealth of feminist reflection. Katarzyna Zakrzewska, an uncompromising environmentalist. Her works are compelling in their emptiness marked by a thin line in two colours. These are striking diagnoses of man in a world devoid of utopia or narrative. Maciej Maciejewski does not let go of the marasm he tries to analyse through traditional painting. And I, Joanna Wowrzeczka, with a need to connect, network and move beyond the world of closed and obvious art. I create mycelium, I produce a belief in the sense of all this work.
Michał Klasik, W ziemi, 70 x 60 cm, 2022
Michał Klasik, In der Erde, 70 x 60 cm, 2022
Michał Klasik, Inside the Earth, 70 x 60 cm, 2022
Łukasz Dziedzic, Kongo, 1933, olej na płótnie, 34 x 40 cm, 2021
Łukasz Dziedzic, Der Kongo, 1933, Öl auf Leinwand, 34 x 40 cm, 2021
Łukasz Dziedzic, The Congo, 1933, oil on canvas, 34 x 40 cm, 2021
Maciej Maciejewski, Głęboki konsumpcjonizm, 50 x 40 cm, 2023
Maciej Maciejewski, Tiefer Konsumptionismus, 50 x 40 cm, 2023
Maciej Maciejewski, Deep Consumerism, 50 x 40 cm, 2023
Joanna Wowrzeczka, Strzępki, 400 x 200 cm, 2022–2023
Joanna Wowrzeczka, Schnipsel, 400 x 200 cm, 2022–2023
Joanna Wowrzeczka, Shreds, 400 x 200 cm, 2022–2023
Kamila Świerad, Forma IV, z serii Formy graficzne, 33 x 24 cm, 2022
Kamila Świerad, Form IV, aus der Serie Graphische Formen, 33 x 24 cm, 2022
Kamila Świerad, Form IV, from the series Graphic Forms, 33 x 24 cm, 2022
Katarzyna Zakrzewska, z serii Stracone, tusz na papierze, 29,5 x 20 cm, 2023
Katarzyna Zakrzewska, aus der Serie Verloren, Tusche auf Papier, 29,5 x 20 cm, 2023
Katarzyna Zakrzewska, from the series Lost, ink on paper, 29,5 x 20 cm, 2023