Burza na sali
Zimmerwind
Chamberstorms
Artysta | Künstlerin | artist: Gisela Weimann (1943)
miejsce | Ort | place: Magistrale Kunsthalle, Karl-Marx-Straße 13, Frankfurt (Oder)
Instalacja oraz performance na wentylatory, stare buty, światło, cień i aktywną publiczność. Do sali wkraczają wentylatory rozmaitych rodzajów i stylów, ustawione na stołkach, których przednie nogi odziane są w moje stare buty. Publiczność, poprzez ukryte czujniki, wprawia wentylatory w ruch: rozpoczyna się dramatyczny taniec cieni, które szeleszczą, szumią, trzeszczą, brzęczą i dudnią. Powstaje wizualno-akustyczna tkanka, w którą wplata się improwizowana muzyka na żywo na saksofon solo, rozbrzmiewająca naprzemiennie pod, nad, obok i pomiędzy hałasami w tle. Moje stare buty znają drogę przez Tecklenburg, Berlin, Londyn, Paryż, Tepoztlán, Stambuł, San Francisco, Münster, Cheltenham, Słubice, Baku, Pragę, Frankfurt nad Odrą, Cluj, Osnabrück, Moskwę, Madryt, Hamburg, Salamankę, Sankt Petersburg, Selk, Oaxaca, Bremę, Mexico City, San Panfilo d’Ocre, Saragossę, Rygę, Nowy Jork, Hackensack itd… i pamiętają to, o czym ja już zapomniałam.
Installation und Performance für Ventilatoren, Hocker, meine alten Schuhe, Licht und Schatten, und ein aktives Publikum. Auf Hockern platzierte Ventilatoren unterschiedlicher Machart und Stilrichtung, deren Vorderbeine in meine alten Schuhe gesteckt sind, marschieren herein. Über versteckte Sensoren versetzt das Publikum die Ventilatoren in dramatische Klang- und Schattenbewegungen mit Rascheln, Rauschen, Knistern, Summen und Dröhnen. Es entsteht ein visuelles und akustisches Gewebe, in das sich eine Live-Improvisation für Solo-Saxophon einweben lässt, die abwechselnd unter, über, neben und zwischen dem Grundrauschen erklingt. Meine alten Schuhe kennen sich aus in Tecklenburg, Berlin, London, Paris, Tepoztlán, Istanbul, San Francisco, Münster, Cheltenham, Słubice, Baku, Prag, Frankfurt-Oder, Cluj, Osnabrück, Moskau, Madrid, Hamburg, Salamanca, St. Petersburg, Selk, Oaxaca, Bremen, Mexico City, San Panfilo d’Ocre, Zaragoza, Riga, New York, Hackensack, etc… und erinnern sich an das, was ich vergessen habe.
Installation and performance for fans, stools, my old shoes, light and shadow and an active audience. Fans of different types and styles, placed on stools and with their front legs stuck into my old shoes, march in. Using hidden sensors, the audience sets the fans in dramatic sound and shadow movements with rustling, whooshing, crackling, humming and droning. A visual and acoustic fabric is created into which a live improvisation for solo saxophone can be woven, which sounds alternately under, above, next to and between the background noise. My old shoes know their way around Tecklenburg, Berlin, London, Paris, Tepoztlán, Istanbul, San Francisco, Münster, Cheltenham, Słubice, Baku, Prague, Frankfurt-Oder, Cluj, Osnabrück, Moscow, Madrid, Hamburg, Salamanca, St. Petersburg, Selk, Oaxaca, Bremen, Mexico City, San Panfilo d’Ocre, Zaragoza, Riga, New York, Hackensack, etc… and remember what I have already forgotten.
