Disclosure
Artysta | Künstler | artist: Thomas Scheffer (1965)
miejsce | Ort | place: Kleist Forum, Platz der Einheit 1, Frankfurt (O)
Disclosure Thomasa Scheffera ukazuje na pierwszy rzut oka szybko pulsującą białą powierzchnię. W miarę upływu czasu pojawia się wyimaginowana przestrzeń oraz pulsujące, krążące cienie, zwłaszcza w centrum punktu, na którym skupia się uwagę. Struktury i inne wyobrażenia wędrują, rozpływają się, a niekiedy wydaje się, że są zastępowane innymi. Jasne światło tworzy połyskującą atmosferę, co przypomina scenę bezechową. Pomału ta atmosfera zmienia się, stając się ekranem projekcji podświadomej aktywności mózgu. W trakcie tego doznania odnosi się wrażenie, że zawartość tlenu w powietrzu spada. Z czasem uciążliwe, a nawet klaustrofobiczne odczucia znikają, pod warunkiem, że odbiorca pozbędzie się wewnętrznego oporu. Od tego momentu może rozpocząć się świetlana podróż po wirtualnym świecie. Ruchomy obraz Disclosure ma na celu „odtworzenie” kontaktu z fenomenem „rzeczywistości” zamiast jej odtwarzania czy symulowania. W myśl Foucaulta widzowie sami stają się autorami swojej percepcji.
Disclosure von Thomas Scheffer zeigt in einer ersten Betrachtung eine schnell pulsierende weiße Fläche. Im Verlauf offenbaren sich pochende, kreisende Schatten und ein imaginärer Raum, besonders im Zentrum der fixierten Stelle. Strukturen und andere Imaginationen wandern, lösen sich zeitlich auf und scheinen mitunter ersetzt zu werden. Das helle Licht erzeugt eine gleißende Atmosphäre und erinnert an eine schalltote Bühne. Sie mutiert im Zeitverlauf in eine Projektionsfläche unterbewusster Hirnaktivitäten. Im Erleben sinkt vermeintlich der Sauerstoffgehalt der Luft. Später verschwinden die beklemmenden oder gar klaustrophobischen Gefühle, sofern der Betrachtende sich eingelassen und einen inneren Widerstand aufgegeben hat. Ab diesem Moment kann eine illuminierende Reise im Virtuellen beginnen. Die Bewegtbildarbeit Disclosure möchte Kontakt mit dem phänomenalen “Realen“ ‘neu erzeugen, statt abzubilden oder zu simulieren. Die Betrachtenden werden im Sinne Foucaults selbst zu Autor:innen ihrer Wahrnehmung.
At first glance, Thomas Scheffer’s Disclosure shows a rapidly pulsating white surface. As time passes, imaginary space and pulsating, circling shadows appear, especially in the centre of the point which focuses our attention. Structures and other fantasies wander, dissolve and sometimes seem to be replaced by new ones. Bright light creates a shimmering atmosphere, which is reminiscent of an anechoic stage. Slowly this atmosphere transforms into a screen for the projection of subconscious brain activity. During the experience, the oxygen content of the air seems to drop. Over time, the oppressive or even claustrophobic sensations disappear, provided the viewer gives up all inner resistance. From this moment on, an illuminating journey in the virtual world can begin. The moving image Disclosure aims to “recreate“ contact with the phenomenon of “reality” instead of reproducing or simulating it. As Foucault has it, the viewers themselves become the authors of their perception.
