Momenty, monument
Momente, Monumentum
Moments, Monument
Artyści | Künstler | artists: Christian Hasucha (1955), Michael Kurzwelly (1963)
miejsce | Ort | place: Carthausplatz, Frankfurt (Oder)
Schody prowadzą do cokołu, który może być wykorzystany publicznie, jako punkt widokowy, lub widz sam może stać się na chwilę pomnikiem. W Interwencjach artystycznych Christian Hasucha zajmuje się zmianami punktu widzenia w przestrzeni publicznej, a także z widzeniem i byciem widzianym. Michael Kurzwelly natomiast w Konstrukcjach rzeczywistości jako metodzie stosowanej skupia się nad zmianami systemowymi. Tym razem artyści łączą swoje metody działania, aby stworzyć wspólną realizację. Wchodząc na postument i wypełniając sobą ustawiony tam zarys sylwetki, przechodnie mogą w ten sposób dokończyć dzieło. Zmieniając pozycję, mogą być postrzegani jako żywa rzeźba i na moment stają się pomnikiem. Tą pracą autorzy kwestionują systemy społeczne, bo do czego właściwie potrzebni są nam bohaterowie? Kiedy i w jakim kontekście? Bohaterowie jako geniusze, bohaterowie jako wybawcy, bohaterowie jako wojownicy, bohaterowie jako artyści, bohaterowie dnia codziennego. Za tym systemem budowania bohaterów kryje się społeczna instrumentalizacja jednostek w celu pobudzenia pragnienia identyfikacji i naśladownictwa.
Eine Treppe führt auf einen Sockel, der öffentlich genutzt werden kann, als Aussichtspunkt, oder um selber für einen Moment zum Monument zu werden und gesehen zu werden. Christian Hasucha arbeitet in seinen Öffentlichen Interventionen mit Standpunktverschiebungen im öffentlichen Raum, mit sehen und gesehen werden. Michael Kurzwelly arbeitet in seinen Wirklichkeitskonstruktionen als angewandte Methode mit systemischen Verschiebungen. In dieser Arbeit verknüpfen die beiden Künstler ihre Arbeitsweisen zu einer gemeinsamen Realisierung. Durch das Betreten des Sockels und das Sich-Einfügen in die Silhouette können alle Vorbeikommenden das Kunstwerk vervollständigen. Sie nehmen einen anderen Standpunkt ein und können als lebendige Skulptur wahrgenommen werden. Sie werden zu einem Denkmal für den Moment. Damit werden gesellschaftliche Systeme danach befragt, wofür eigentlich Helden gebraucht werden? Wann und in welchem Kontext? Helden als Genies, Helden als Retter, Helden als Krieger, Helden als Künstler, Helden des Alltags. Dahinter verbirgt sich eine gesellschaftliche Instrumentalisierung von Individuen, um Identifikation und den Wunsch nach Nachahmung zu erzeugen.
Stairs lead up to a pedestal that can be used as a viewpoint or for a moment it can become a monument itself and be noticed. In his Public Interventions, Christian Hasucha works with shifting points of view in public space, and with seeing and being seen. Michael Kurzwelly, in turn, in his Reality Constructions as an Applied Method deals with systemic changes. In this show, the two artists combine their methods to create a joint work. By stepping onto the pedestal and filling in with their bodies the provided outline of a silhouette, passers-by can complete the artwork. Changing their position, they can be perceived as a living sculpture and for a moment they become a monument. In this way the artists question social systems. They ask us: what heroes are actually needed for? When and in what context? Heroes as geniuses, heroes as saviours, heroes as warriors, heroes as artists, everyday heroes. Behind this system of hero-building lies the social instrumentalisation of individuals; its aim is to stimulate the desire for identification and imitation.
