Autor: Wojciech Sternak (1979)

miejsce | Ort: Dolina Uradu | Tal bei Urad

Prasłowiański Światowid patrząc swymi czterema twarzami na świat, łączył go w swej jaźni w nierozerwalną całość. Jeśli jednak człowiek stawał twarzą w twarz przed tą formą

absolutu, to na które oblicze spoglądał? Zapewne na jedno i wszystkie jednocześnie…

W wielu kulturach odwieczne drzewo świata, arbor mundi wyznaczało porządek przestrzenny, na kanwie którego ludzie tworzyli obrazy własnego kosmosu-ładu.

Prezentowane dwa cykle to wizualne poszukiwania współczesnych osi naszej kultury, a jednocześnie próba zredefi - niowania pojęcia perspektywy – punkty widzenia zbiegają

się promieniście w jednym obiekcie, nie na efemerycznej linii horyzontu. Wyznaczają tu i teraz, swoistą kotwicę w epoce płynnej nowoczesności.

Niniejszy projekt to propozycja badania naszej percepcji kultury i natury za pomocą syntezujących perspektyw wizualnych i kulturowych. Przegrupowując porządek geometryczny przestrzeni autor prezentuje ponadświadome postrzeganie budowli i drzew, które określa jako obiekty światowidyczne.

Der präslawische Svantovit schaute mit seinen vier Gesichtern in die Welt und verband diese zu einem unzertrennbaren Ganzen. Wenn jedoch der Mensch von Angesicht zu

Angesicht mit dieser Form von Absolutheit stand, welches Angesicht betrachtete er dann? Mit Sicherheit eines und zugleich alle...

In vielen Kulturen ist der ewige Baum der Welt arbor mundi der Maßstab räumlicher Ordnung, auf dessen Grundlage die Menschen Bilder der eigenen kosmischen Ordnung

schufen.

Die präsentierten zwei Zyklen sind die visuelle Suche nach gegenwärtigen Achsen unserer Kultur und zugleich der Versuch einer Neudefi nition des Begriff s der Perspektive – die Blickpunkte laufen strahlenförmig in einem Objekt zusammen und nicht auf einer fl üchtigen Linie am Horizont. Sie legen hier und jetzt einen eigentümlichen Anker fest in einer Epoche fl ießender Modernität.

Das vorliegende Projekt ist der Vorschlag unsere Wahrnehmung von Kultur und Natur zu untersuchen mittels synthetisierender visueller und kultureller Perspektiven. Der Autor gruppiert die geometrische Ordnung des Raums um und präsentiert eine überbewusste Wahrnehmung von Bauten und Bäumen, die er als svantovitisch bezeichnet.